H2

Dom Jednorodzinny
lokalizacja: Koszalin, ul. Debowa
projekt: 1997

Projekt H2, to próba ustosunkowania się do pozbawionej charakteru zabudowy osiedla domków jednorodzinnych, jakich powstało wiele w okresie powojennym w kraju. 

Budynek zorganizowano na osi przebiegajacej rownolegle do dluzszej granicy dzialki, ktora przebiega w kierunku polnocny-wschod poludniowy-zachod. Zarowno bryla jak i uklad pomieszczen oraz kompozycja elewacji, podporzadkowane sa tej formalnej osi projektowej. Podstawowa forma budynku zostala podzielona na trzy strefy funkcjonalne, ktore zostaly roznorodnie wyartykuowane formalnie. Glowna strefa budynku, zawierajaca czesc mieszkalna z pokojem dziennym w parterze oraz pomieszczenia prywatne na pietrze, zostala zaprojektowana w obrebie przyjetej bryly podstawowej. Czesc pomieszczen przejsciowych zawierajaca hall z komunikacja pionowa, kuchnie i gabinet w parterze oraz lazienki na pietrze, wysuwa sie z bryly podstawowej w kierunku wejscia na dzialke. Czesc gospodarcza parteru zostala wsunieta pod wycieta w tym miejscu glowna bryle prostopadloscianu i oddzielona od czesci mieszkalnej pietra poprzez wprowadzenie poziomego pasa okien. Poszczegole elementy kompozycji bryly zostaly formalnie oddzielone od siebie poprzez wprowadzenie fug dzielacych te elementy (przeszklenie) oraz wprowadzenie roznych materialow.Wejscie do budynku zlokalizowano na przedluzeniu rampy prowadzacej od wejscia na dzialke w strone budynku, w fudze miedzy czescia gospodarcza a pasem pomieszczen zawierajacym gabinet, hall oraz kuchnie. Centralna czesc budynku zawierajaca komunikacje pionowa zostala zaprojektowana jako dwukondygnacyjna przestrzen, oswietlona od gory. Przestrzen ta zostala spieta w kierunku pionowym masywna sciana oddzielajaca pomieszczenia pomocnicze od funkcji czysto mieszkalnej.  Wzdluz sciany tej zlokalizowano lekkie, wykonane w konstrukcji stalowo-drewnianej, jednobiegowe schody.Pietro zawiera cztery pomieszczenia indywidualne o tej samej wielkosci, o roznym jednak stosunku do przestrzeni zewnetrznej budynku. Zlokalizowane w czesci polnocno-wschodniej pokoje posiadaja wyjscie na zabudowany, obszerny taras, ktory otwiera sie w strone wejscia na dzialke. Pokojom w czesci poludniowo-zachodniej zapewniono ten kontakt poprzez przeszklenie calej sciany trzema elementami okiennymi o formacie pionowym. Pelne otwarcie tych okien daje pokojom zabudowany balkon. Sciany szczytowe glownej bryly budynku zostaly calkowicie pootwierane i wypelnione szkleniem w oprawach drewnianych. Okna te maja wysokosc kondygnacji, bez dodatkowych podzialow.  Sciany boczne zostaly powycinane niskimi, poziomymi otworami, w kierunku glownej osi budynku, ktore podkreslaja glowna mysl kompozycyjna. 

Glownym „oknem“ budynku jest otwarcie tarasu na pietrze w kierunku wejscia na dzialke i rownolegle do rampy prowadzacej do drzwi wejsciowych.

architekt:
piotr smierzewski, dariusz herman

Publikacje:
1. Dom z płaskim dachem, Architektura i Biznes 02/1998